Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Ημερολόγιο pomfest #2: Μια τελευταία ανάσα

Η θεατρική έχει μουρλαθεί στις πρόβες.
Η φωτογραφική προσπαθεί να αποφασίσει πως θα μπουν οι φωτογραφίες και πόσο ψηλά θα είναι οι λεζάντες.
Η μουσική ομάδα αγχώνεται στο studio και στο σπίτια τους με αγωνία αν θα βγάλουν καλά τα κομμάτια αύριο στο live...

Και όλοι κάτι κάνουν. Βάφουν, κουβαλάνε καρέκλες, κολλάνε αφίσες. Οκ φυσικά και μερικοί κάθονται. Αλλά και αυτοί είναι μαζί μας.

Ξέρω πως κάποιος που δεν έχει ιδέα τι παίζει με τις πολιτιστικές θα μας θεωρήσει τρελούς που κάνουμε κάτι τέτοιο. Άλλος θα πει πως θυσιάζουμε πολύ χρόνο κάνοντας "δουλειά ".

Η αλήθεια είναι πως αυτό το μουρλωκομείο που είμαστε πριν το Φεστιβάλ είναι υπέροχο. Φωνάζουμε, αγχωνόμαστε, αγκαλιαζόμαστε, τσακωνόμαστε,βριζόμαστε. Και όμως περνάμε υπέροχα. Κουλό ε;

Και η χαρά μεγαλώνει. Όταν θα λάβεις το χειροκρότημα στη παράσταση που έπαιξες με τους φίλους σου και φτιάξατε μόνοι σας. Όταν θα δεις τις φωτογραφίες σου στην έκθεση και έρθουν οι συμφοιτητές σου και σου πουν ένα απλό "μπράβο". Όταν οι υπόλοιποι τραγουδάνε μαζί σου.

Και ξέρεις πως ίσως τα πράγματα είναι δύσκολα τις επόμενες μέρες. Θα χάσεις ύπνο. Θα κουραστείς. Μπορεί να χάσεις και εργαστήρια και μαθήματα. Αλλά το συναίσθημα στο τέλος που θα καταλάβεις τι έχεις κάνει....

Θα κοιτάξεις γύρω σου και θα σκεφτείς πως ίσως και "είμαστε μια όμορφη εικόνα από το μέλλον".

Τα λέμε αύριο.

Δ.Ζ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου